Wat zijn de fysieke en chemische indicatoren van PTFE-coatings?

Teflon coating is een hoogtemperatuur bestendige anorganische non-stick coating die kan worden gebruikt in industrieën zoals ijzer, staal, aluminium, keramiek, etc. Het wordt breed toegepast in de metaalwinning, olie-industrie, aardgas winning, en kan temperaturen tot 350 ℃ of zelfs hoger verdragen.
Het heeft niet alleen hoge temperatuurbestendigheid, maar ook eigenschappen zoals hitte-schokweerstand en slijtstofweerstand. Door middel van coating kan het oppervlak van metaal en diverse vuurwerende materialen worden gemodificeerd om de prestaties van het draagmaterial te verbeteren, energie te besparen, en de dienstleven van het metalen draagemateriaal meer dan 1-2 keer te verlengen.

Fysieke en chemische eigenschappen van PTFE coating:
1. Geur: Teflon coating is geurloos en niet irriterend.
2. Slijtstofweerstand:>10000 cyclus (met een belasting van 4,9 kg, gebruikmakend van 3M schraapsel)
3. Corrosieweerstand: Inzuiven in zuur, 10% NaOH, oplosmiddel, water, en zoutwater bij 70-80 ° C gedurende 24 uur, en de laklaag is normaal.
4. Koude en warmte schok: Algemeen bij 350 °C/25 °C, na 20 cycli heeft de coating geen afwijkingen.
5. Warmteweerstand: > 500 °C (lange-termijn gebruikstemperatuur), > 700 °C (korte-termijn gebruikstemperatuur).
6. Koude hardheid/hete hardheid: ≥ 4H (aluminium legering, Mitsubishi potlood).
7. Niet-aanbakken: Sterke antivervuilingseigenschappen tegen sojasaus, pigmenten, oliën en melk, voldoen aan de eisen voor eieren bakken en rijst koken tests.

De hoofdbestanddelen van de PTFE coating zijn:
1. Het filmbestrating middel is het hoofdbestanddeel van de coating film, inclusief olie, verwerkte olieproducten, celulose-afgeleiden, natuurlijke harsen en synthetische harsen. Het filmbestrating middel bevat ook enkele niet-verdampbare actieve verdunners, die de hoofdstoffen zijn die de coating stevig laten aanklinken aan het oppervlak van het gecoat materiaal en een continue dunne laag vormen. Zij vormen de basis van de coating en bepalen de basiseigenschappen van de coating.
2. Additieven zoals schuimverdrijvende middelen, nivelleerders, en enkele speciale functionele additieven zoals vochtige agents voor de ondergrond. Deze additieven vormen over het algemeen geen film, maar ze spelen een cruciale rol in het proces en de duurzaamheid van het vormen van een coating op het basismateriaal.
3. Er zijn meestal twee soorten pigmenten: kleurend pigment, zoals het veel voorkomende titanium dioxide en chroomgeel, en bulkpigmenten, ook wel vulmiddelen genoemd zoals calciumcarbonaat en talkpoeder.
4. Oplosmiddelen omvatten koolwaterstofoplosmiddelen (minerale geesten, kerosine, benzine, benzeen, toluene, xyleen, etc.), alcoholen, etheren, ketonen, en esters. De hoofdfunctie van oplosmiddelen en water is om het filmdragende substraat te disperseren en een viskeuze vloeistof te vormen.